Για την τέταρτη γενιά Prelude Sports Coupe, η Honda σχεδίασε ένα αιχμηρό νέο σώμα και μια βελτιωμένη αναστολή.

Αλλά το καλύτερο πράγμα για το Prelude του '97 είναι αυτό που δεν άλλαξε: τον τεχνολογικό κινητήρα VTEC, το μικρό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με προσωπικότητα Jekyll και Hyde.

Στην πραγματικότητα, ένα πράγμα άλλαξε για το VTEC. Είναι τώρα ο τυποποιημένος κινητήρας για όλα τα νέα πρελούδια. Επίσης, πρέπει να είναι. Η αγορά ενός πρελούδιο με έναν συνηθισμένο κινητήρα είναι σαν να αγοράζετε Nikes χωρίς τον αέρα.

Εάν η διασκέδαση μετρήθηκε σε κυβικά εκατοστά, τότε η Honda συσκευάζει το πιο διασκεδαστικό ανά όγκο σε αυτόν τον κινητήρα των 2,2 λίτρων. Και παρά τη συμπίεση τόσο πολλή δύναμη από τόσο λίγο κινητήρα, το VTEC είναι οικονομικό και αποδεδειγμένο αξιόπιστο.

Το VTEC, παρεμπιπτόντως, αντιπροσωπεύει "μεταβλητό χρονισμό βαλβίδων και ανύψωση ηλεκτρονικού ελέγχου". Αυτό που κάνει είναι να αλλάξετε το χρονισμό και την ανύψωση των βαλβίδων κάνοντας μικρές ρυθμίσεις στο σύστημα διπλής overhead-cam. Αυτό δημιουργεί ένα τετράπλευρο που είναι ελκυστικό και εύθραυστο σε χαμηλές ταχύτητες του κινητήρα, αλλά μετατρέπεται σε ένα μικρό μικρό διάβολο της Τασμανίας καθώς τα rpms ανεβαίνουν.

Η μετάβαση είναι προφανής καθώς επιταχύνεται. Οι Revs χτίζουν ομαλά και προβλέψιμα μέχρι να χτυπήσουν περίπου 5.300. Σε ένα φλας, υπάρχει μια ακουστική αλλαγή από το ουρλιαχτό σε κραυγή, οι στροφές ανεβαίνουν γρηγορότερα και πιέζετε σκληρότερα στο κάθισμα.

Το όριο REV 7.500 rpm εμφανίζεται γρήγορα. Έτσι, μετατοπίστε και το κάνετε ξανά.

Μηδέν έως 60 σε περίπου οκτώ δευτερόλεπτα, χρησιμοποιώντας μια μετατόπιση ραβδιών πέντε ταχυτήτων που περνάει μέσα από τα γρανάζια με ακρίβεια snarky. Αυτό και το χιλιόμετρο φυσικού αερίου, επίσης. Πολύ ωραία.

Φυσικά, αυτό το είδος διασκέδασης δεν είναι για όλους. Με αυτό κατά νου, το πρελούδιο μπορεί να οδηγηθεί όλη την ημέρα και δύο φορές την Κυριακή χωρίς ποτέ να χτυπήσει αυτές τις ανώτερες στροφές. Καλά ισορροπημένο, οι τέσσερις είναι εξαιρετικά ομαλές σε όλη τη σειρά του, με αρκετή ροπή στις κατώτερες στροφές για να τραβήξουν σωστά το ελαφρύ κουπόνι χωρίς ποτέ να απελευθερώσουν το θηρίο μέσα.

Το όμορφο αλλά αρκετά συντηρητικό σώμα έρχεται σε αντίθεση με την αμφιλεγόμενη και τελικά μη δημοφιλή εμφάνιση του τελευταίου μοντέλου Prelude. Κάτι για αυτά τα μεγάλα τριγωνικά φώτα και η βαριά σκαλισμένη γλυπτική του Snoot φάνηκε να απενεργοποιεί πολλούς δυνητικούς αγοραστές αθλητικών ομάδων.

Στην πραγματικότητα, το Prelude έχει τραβήξει ένα βαρύ φορτίο από τις πρώτες του μέρες, όταν ξεκίνησε ως κουπόνι knockoff του αυτοκινήτου της πολιτικής οικονομίας. Χαριτωμένο, αλλά όχι πούρο. Η τετράγωνη δεύτερη γενιά, η οποία κινήθηκε προς τα πάνω στο Accord Backnings, έπληξε ένα ευρύτερο κοινό και άρχισε να βασιλεύει το Prelude ως τεχνολογικό κρεβάτι της Honda, με τέτοια κομμάτια όπως το ηλεκτρονικό τιμόνι τεσσάρων τροχών.

Αλλά και πάλι, η φήμη του ως αθλητική ελαφριά βαρύτητα συνεχίστηκε.

Το τελευταίο Prelude είναι μεγαλύτερο, ευρύτερο, περισσότερο macho και καλύτερες επιδόσεις, με υπέροχο στυλ πλάκας που συνδυάζει μια συγκεκριμένη γερμανική σταθερότητα με τη συνηθισμένη γοητεία της Honda. Οι γραμμές είναι καθαρές και όμορφα αναλογικές, ιδιαίτερα τραγανές στο προφίλ, αλλά εκείνοι οι ψηλοί προβολείς που τυλίγουν πάνω από την πτυχή του φτερού φαίνονται λίγο φρικιαστικά και κακώς ολοκληρωμένα.

Το εσωτερικό, όλα τα μαύρα και δερμάτινα, θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν κάποια ζεστασιά και FRI Endlier σχεδιαστικά χαρακτηριστικά. Αυτό υποτίθεται ότι είναι ένα διασκεδαστικό αυτοκίνητο και δεν πρέπει να μεταδίδει τόσο μεγάλη εχθρότητα σε όσους βρίσκονται στο πλοίο. Αισθάνεται πάρα πολύ σαν ένα εσωτερικό οικονομίας, παρά το δερμάτινο τιμόνι και τα εξαιρετικά υποστηρικτικά αθλητικά καθίσματα.

Το πίσω "κάθισμα" παρουσιάζει επίσης κάποια πραγματικά κοινωνικά προβλήματα. Όπως και στο, τα πραγματικά ανθρώπινα όντα δεν μπορούν να χωρέσουν εκεί πίσω, εκτός αν είναι κάτω των πέντε ή πλήρως απασχολούμενοι ως επαγγελματίες συνεννόιες.

Απλά θεωρήστε ότι αυτό είναι ένα διθέσιο με ένα ταπετσαρισμένο ράφι πακέτου και δεν θα πάει στραβά.

Αλλά όλα συγχωρούνται μόλις το πρελούδιο ρίχνεται σε μια καμπύλη, το σύστημα έλξης του τέχνασμα βοηθώντας το μικρό skitter γύρω με ένα εκπληκτικό επίπεδο χάριτος και ελάχιστη αναστάτωση. Το τιμόνι είναι ομαλό και ακριβές, αλλά στο δοκιμαστικό μας αυτοκίνητο, φάνηκε να υπάρχει καθυστέρηση στην ώθηση ισχύος όταν ο τροχός γύρισε γρήγορα.

Ο χειρισμός είναι συνήθως η Honda, με την χαμηλή κουκούλα να κουνιέται πάνω από το σύντομο, σπορ εναιώρημα, δημιουργώντας μια κατάλληλη αμοιβή-αυτοκινήτου RA σε δρόμους.

Η Honda έχει επιτύχει ένα ωραίο makeover του Prelude τόσο στο styling όσο και στην απόδοση, αν και η τελική τιμή φαίνεται λίγο απότομη.

Και δεδομένου ότι το όνομα Prelude φέρει μαζί του ένα συγκεκριμένο στίγμα ήχου, η Honda ίσως ήταν έξυπνη για να εκμεταλλευτεί αυτή την ευκαιρία για να δημιουργήσει ένα νέο όνομα, όπως έχει σε όλο το σκάφος με το πολυτελές τμήμα Acura.

Κάτι που ταιριάζει καλύτερα σε ένα αθλητικό coupe που έχει υποστεί κάποιες λανθασμένες εκκινήσεις και κακές εντυπώσεις, αλλά τελικά έφτασε. Ίσως δεν είναι πλέον ένα πρελούδιο, αλλά ένα μεγάλο φινάλε.

1997 Honda Prelude

Τύπος οχήματος: τεσσάρων επιτραπέζιων, δύο πόρτες coupe, μπροστινό τροχό. Τιμή βάσης: 25.700 δολάρια. Τιμή όπως δοκιμάστηκε: $ 26.282. Κινητήρας: 2,2 λίτρων inline τέσσερα, 195 ίππους στις 7.000 σ.α.λ., 156 λίβρες ροπής ροπής στις 5.250 σ.α.λ. Μετάδοση: Μετατόπιση ραβδιών πέντε ταχυτήτων. Curb Βάρος: 3.042 λίβρες. Μήκος: 178 ίντσες. Μεταξόνιο: 101,8 ίντσες. Χαρακτηριστικά ασφαλείας: Διπλοί αερόσακοι, αντι-κλειδωτικά φρένα. Οικονομία καυσίμου EPA: 22 MPG City, 27 MPG Highway. Υψηλή: Μηχανή Racy. Υπέροχο χειρισμό. Ωραίο makeover σώματος. LOWS: Εχθρικό εσωτερικό. Άχρηστο πίσω κάθισμα. Απότομη τιμή.