Θα σκεφτόσαστε ότι ο Chrysler είχε εφεύρει το "σχέδιο Cab προς τα εμπρός" που trumpeted τόσο δυνατά μερικά χρόνια πίσω όταν εισήγαγαν τα ατρόμητα και concorde sedans. Ξέρετε, σπρώξτε τους τροχούς προς τις γωνίες για να δημιουργήσετε περισσότερο εσωτερικό δωμάτιο. Duh.

Λοιπόν, ένας λόγος που δεν πήραν το βραβείο Νόμπελ εκείνο το έτος ήταν ότι η ιδέα είχε τελειοποιηθεί δεκαετίες νωρίτερα σε ένα όχημα πιο ακραίο από οτιδήποτε έρχεται από το Auburn Hills, Mich. Design Studios.

Αυτό βέβαια ήταν το μίνι του Alec Issigonis, ένα αστικό αυτοκίνητο που σχεδιάστηκε για να είναι τόσο οικονομικά - και όσο το δυνατόν μικρότερο, ενώ παράλληλα κρατάει τέσσερα άτομα - και είναι εύκολο να διατεθεί και να διατηρηθεί. Ο Issigonis οδήγησε το δρόμο για την εξάλειψη περιττών μπροστινών και οπίσθιων προεξοχών. Ο καλύτερος τρόπος για να γίνει αυτό είναι να σπρώξετε τους τροχούς στις γωνίες, να γυρίσετε τον κινητήρα πλάγια, να οδηγήσετε τους μπροστινούς τροχούς και να τοποθετήσετε το κιβώτιο ταχυτήτων κάτω από τον κινητήρα - ριζοσπαστικές έννοιες, ειδικά το 1959.

Αλλά η μηχανική ιδιοφυΐα το έβγαλε και στη διαδικασία, δημιούργησε ένα αυτοκίνητο που ήταν επίσης μάλλον διασκεδαστικό να οδηγεί, αν και σε μεγάλο βαθμό υποβαθμισμένο.

Σύντομα άρχισε να προσελκύει πολλούς οπαδούς, που φώναξαν για μια πιο αθλητική έκδοση. (Ήταν για τη νεολαία εκείνης της εποχής ανάλογη με το σημερινό Honda Civic, ένα προσιτό, λογικό μικρό αυτοκίνητο που έχει δημιουργήσει μια τεράστια βιομηχανία προσαρμογής.)

Μαζί έρχεται ο John Cooper. Ήταν ένας διάσημος δρομέας και κατασκευαστής μηχανημάτων αγώνων αγώνων και αγώνων, οι οποίοι είχαν μια λαχτάρα για να οικοδομήσουν ένα πραγματικό, δηλαδή, οδικό αυτοκίνητο. Δεν χρειάστηκε να χτυπήσει το άβακο πάρα πολύ καιρό για να συνειδητοποιήσει ότι ένα De Novo Auto Factory είναι μια πολύ ακριβή πρόταση. Έτσι έκανε ένα βήμα στους βρετανικούς κινητήρες που του επιτρέπεται να Hotrod μερικά από τα αυτοκίνητα.

Χορηγήθηκε άδεια, αύξησε την μετατόπιση του κινητήρα από 850 cc σε ένα εκπληκτικό πλήρες λίτρο, δηλαδή, 1.000 cc, και ενίσχυσε την αναστολή ανάλογα.

Ο Cooper έτρεξε μια ομάδα μίνι εργοστασίου με μεγάλη επιτυχία στα μέσα της δεκαετίας του '60, καταγράφοντας τόσο τα βρετανικά όσο και τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα αυτοκινήτων τουρισμού στην πορεία.

Μερικά minis εισήχθησαν στις Ηνωμένες Πολιτείες για μερικά χρόνια στη δεκαετία του '60, αλλά τα hotfoots της εποχής προτιμούσαν πολύ να σοκάρει την αστική τάξη με 7 λίτρων V-8 και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '60, το μίνι έφυγε από αυτά ακτές.

Το όνομα πέρασε από μια σειρά ιδιοκτησιών κατά τη διάρκεια των ετών, τελικά τελειώνοντας σχεδόν τυχαία στα απίθανα χέρια της BMW. Οι Βαυαροί ήθελαν πραγματικά Land Rover, και το μίνι όνομα ήρθε μαζί σε μια συμφωνία πακέτου. Αργότερα πέταξαν το franchise Land Rover (η Ford τώρα το κατέχει) και αποφάσισε να αναβιώσει το μίνι.

Προς τιμήν του Cooper, έβαλαν το όνομά του σε αυτό και επηρέασαν ένα στυλ όλων των κεφαλαίων για το όνομα, καθιστώντας τότε το Mini Cooper.

Το αυτοκίνητο έρχεται σε δύο βασικά στυλ με μια ζαλιστική σειρά δυνατοτήτων προσαρμογής. Για παράδειγμα, μπορείτε να έχετε ένα με μια λευκή ή μαύρη κορυφή, ή ακόμα και ένα το ίδιο χρώμα με το σώμα, αλλά αυτό που νομίζω ότι είναι πιο διασκεδαστικό είναι αυτό με τη βρετανική σημαία στην οροφή. (Μπορείτε επίσης να πάρετε ένα με τις ΗΠΑ, σημαία.)

Οι δύο σειρές διακρίνονται από το γράμμα S ως γνωστό - τα μοντέλα βάσης δεν το έχουν, αλλά τα καυτά κάνουν.

Το βασικό αυτοκίνητο, με 2.500 λίβρες μάζας, είναι μια χαλαρή βόλτα με τον κινητήρα 4-κυλίνδρων των 1,6 λίτρων, 115 ίππων. Αλλά πηγαίνει για $ 16.850, που παραδίδεται, αν μπορείτε να βρείτε έναν έμπορο όχι σε gouging. Οι λαοί περιμένουν περισσότερο από ένα χρόνο για το minis τους, οπότε η τιμή τείνει να υπερβαίνει τα συνιστώμενα του κατασκευαστή σε πολλά καταστήματα.

Το μοντέλο S που δοκιμάσαμε ξεκινά από $ 19.850, που παραδίδεται. Για τα επιπλέον τρία μεγάλα παίρνετε τον ίδιο κινητήρα, αλλά τώρα με έναν υπερσυμπιεστή και κατάλληλα τσίμπημα βάσεις και διάφορα άλλα κομμάτια. Τώρα μιλάμε ζεστό. Η βαθιά αναθεώρηση στρέφει 163 ίππους και 155 ποδιών ροπής. Τώρα είναι μόλις λίγα κιλά βαρύτερα από το βασικό αυτοκίνητο, αλλά μπορεί να κάνει την παύλα 0-60 σε μια τρίχα για επτά δευτερόλεπτα-γρήγορα για οτιδήποτε σε αυτό το εύρος τιμών και συναρπαστικό σε ένα αυτοκίνητο τόσο μικρό και κοντά στο δρόμο.

Πόσο μικρό; Λοιπόν, ο ανταποκριτής σας είναι 6-1 με, uh, μεγάλα οστά, και ταιριάζει αρκετά τακτοποιημένα. Ο χώρος για τα πόδια δεν ήταν πρόβλημα και η κεφαλή θα είχε επιτρέψει σε ένα καπέλο καουμπόη.

Τώρα για το πίσω κάθισμα. . . Δύο πολύ ψηλοί βοηθοί γυναικών το δοκίμασαν (διαδοχικά - δεν θα μπορούσαν να το κάνουν ταυτόχρονα) και διαπίστωσαν ότι ακόμη και με κάποια φιλανθρωπία εκ μέρους των λαών μπροστά, έπρεπε να τοποθετηθούν σταυροειδείς, όπως ο κινητήρας. Ο σύμβουλος που έχει δύο μικρά παιδιά δήλωσε ότι θα ήταν εντάξει στην πλάτη, μέχρι να ξέσπασαν οι μάχες.

Τόσο ρεαλιστικά, αυτό είναι ένα διαδοχικό παιχνίδι. Τα πίσω καθίσματα διπλώνουν 50-50, και με τα δύο μειωμένα, ο κορμός του 6-κυβικού ποδιού του 6-κυβικού ποδιού κάτω από την πίσω καταπακτή γίνεται ένα σπήλαιο 25-cf. Με την πιο σπορ εναιώρημα, η διαδρομή του S είναι σταθερή, αλλά όχι τιμωρία - αρκετά επιβιώσιμη σε σχέση με τη συνηθισμένη διαδρομή των αρθρώσεων επέκτασης και των μικρών διαλείμματα. Και το αυτοκίνητο δεν είναι πουθενά κοντά τόσο hoppy όπως περίμενα, δεδομένου του μειωτικού μεταξόνου 97 ιντσών.

Χειρισμός, ή Αντιμετώπιση? Είναι μια κουβέντα. Τόσο άκαμπτο είναι το σασί (αυτό είναι καλό) που το μίνι αισθάνεται σαν ένα go-kart. Το τιμόνι είναι μάλλον ελαφρύ και πολύ γρήγορο, με ίσως λίγο πολύ λίγη αίσθηση στο κέντρο, αλλά οι αγοραστές αυτού του αυτοκινήτου είναι προδιάθετοι να θέλουν να οδηγήσουν.

Η τυπική μετάδοση είναι ένα εγχειρίδιο 6 ταχυτήτων, αλλά αν πρέπει (ο κ. Cooper πιθανότατα περιστρέφεται), μπορείτε να έχετε, για $ 1.250 επιπλέον, ένα συνεχώς μεταβλητό κιβώτιο με ένα steptronic, προσομοιωμένο 6-gear shifter.

Ο χειροκίνητος μετατοπιστής ήταν αρκετά εύκολο στη χρήση, αν και όχι τόσο ακριβής ή διαισθητική όσο μερικοί. Ο συμπλέκτης ήταν ελαφρύς και εύκολα αφοσιωμένος και οι αναλογίες ταχύτητας ήταν τέτοιοι που ακόμα και στην έκτη, ο κινητήρας στρέφει περίπου 2.500 σ.α.λ. στα 55 mph.

Λένε ότι το μίνι θα τρέξει καλά σε οτιδήποτε από την κανονική αμόλυβδη στο Super-Premium. Κοιτάζοντας τη σχετικά υψηλή αναλογία συμπίεσης στο μηχάνημα βάσης (10.6: 1), θα στοιχηματίζω ότι θα χάσατε ίσως σημαντική δύναμη στα φθηνά πράγματα, καθώς οι αισθητήρες χτυπήματος καθυστέρησαν το χρονοδιάγραμμα. Πηγαίνετε μπροστά, απολαύστε τον με το κορυφαίο χύμα-ο μικρός τύπος παίρνει 24 mpg πόλη, 33 αυτοκινητόδρομος, σύμφωνα με την EPA. Χρησιμοποίησα 91-οκτάνιο και πήρα 27,3 mpg σε κυρίως οδήγηση σε χώρα. Δεν μπορούσα να βγάλω πολύ, επειδή οι δρόμοι που δεν είχαν χιόνι πάνω τους ήταν καλυμμένοι με αρκετό αλάτι για να είναι πολύ ολισθηροί. Αλλά οι ασκήσεις που έκανα - πιο απαιτητικές από έναν λογικό επιβάτη θα ήταν βαμβάκι - με έκανε πολύ σίγουρο για τις ικανότητες του αυτοκινήτου. Και γιατί όχι? Είναι παράγωγο της 3ης σειράς BMW.

Το αυτοκίνητο που είχα ήταν μαύρο πάνω από το κίτρινο-ένιωθα σαν ένα θυμωμένο Yellowjacket, καθώς μπήκα για την Indiana Wilds με τον κινητήρα να ανεβαίνει και να βουίζει στο γλυκό σημείο των 5.000 rpm.

Δίνω BMW ένα μεγάλο χαιρετισμό για ορισμένες αποφάσεις σχεδιασμού φιλικές προς τον πελάτη. Κάθε αυτοκίνητο διαθέτει έξι αερόσακους, τα οποία βρίσκονται επιπλέον για να προστατεύσουν τον θώρακα και το κεφάλι του οδηγού ή του συμπατριώτη. Κάθε αυτοκίνητο διαθέτει φρένα δίσκων με 4 τροχούς με αντιμονόκελο, ηλεκτρονικό εμπρός-προς-πίσω φρενάρισμα DI και ακόμη και έλεγχο φρένων, το οποίο κατανέμει περισσότερη δύναμη φρεναρίσματος στους πίσω τροχούς όταν ανιχνεύει μια επιβράδυνση υψηλού ρυθμού σε μια γωνία. Αυτό, παιδιά, είναι πράγματα μεγάλου πρωταθλήματος. Εάν θέλετε να πάτε ολόκληρη τη διαδρομή, μπορείτε να πάρετε δυναμικό έλεγχο σταθερότητας για $ 500 για να σας κρατήσει από το να στρέφετε σκληρότερα από ό, τι το αυτοκίνητο μπορεί να διαχειριστεί-αλλά αυτό θα ήταν τόσο αντι-ιστορικό. Τα φρένα per se είναι καταπληκτικά - μια συμπαγή, εύκολα διαμορφωμένη αίσθηση πεντάλ και εντυπωσιακά βραχυπρόθεσμες αποστάσεις στάσης.

Όταν η κυβερνητική συντριβή δοκιμάστηκε το μίνι, το έδωσε τέσσερα αστέρια στην κλίμακα πέντε αστέρων για την ικανότητά του να προστατεύει τον οδηγό και τον συν-πιλότο στις μετωπικές και πλευρικές επιπτώσεις. Όσο για τους πίσω επιβάτες. . . Οι Feds δήλωσαν ότι "το κάθισμα είναι πολύ μικρό". Μαντέψτε ότι δεν μπορούσαν καν να πείσουν ένα ανδρείκελο να οδηγήσει στην πλάτη. Το Mini Cooper διέσχισε τη δοκιμή μετωπιαίας απόκλισης 40 μίλια / ώρα από το Ασφαλιστικό Ινστιτούτο Ασφάλειας των Αυτοκινητοδρόμων-βαθμολογώντας το Good (την κορυφαία βαθμολογία τους) σε κάθε κατηγορία και κερδίζοντας ένα περαιτέρω βραβείο "Best Pick". Θυμηθείτε, αυτό είναι μια μετωπική συντριβή. . . Οι σύμβουλοι μου στο πίσω καθίσμα δήλωσαν ότι αισθάνθηκαν πολύ ευάλωτοι να είναι τόσο κοντά στον πίσω προφυλακτήρα.

Ένα πρόβλημα στην αγορά ενός μίνι είναι ότι η λίστα επιλογών είναι τόσο μεγάλη και τόσο σαγηνευτική. Ποιος θα μπορούσε να ζήσει χωρίς το Combo No. 2 Sport Package Ο δοκιμαστής είχε: Δυναμικό έλεγχο σταθερότητας, αθλητικά καθίσματα, λαμπτήρες ομίχλης, πίσω spoiler, ζάντες αλουμινίου 17 ιντσών με απόδοση 205/45 ελαστικά run-flat, λωρίδες κουκούλας εάν επιθυμούν και προβολείς xenon με πλύσιμο ισχύος. Για άλλα $ 350, το τιμόνι πήρε ρυθμιστές για το Cruise Control και τον ήχο. Η συνολική τιμή του δοκιμαστή ήταν έτσι $ 21.450.

Αλλά μερικοί μπορεί να θέλουν το αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων, τον δερμάτινο τροχό, τα δερμάτινα καθίσματα, την αναβάθμιση του ραδιοφώνου, τον έλεγχο του κλίματος και την πανοραμική ηλιοροφή. Θα ήταν πολύ εύκολο να χτίσετε ένα για 25 grand.

Και δεν είναι πιθανό να δείτε μια έκπτωση σύντομα. Το Edmunds.com λέει ότι πηγαίνουν για περίπου $ 650.

Η συνολική ποιότητα κατασκευής ήταν αρκετά καλή, με κάποιες διακλαδώσεις εδώ και εκεί. Το μίνι συναρμολογείται στην Οξφόρδη της Αγγλίας. Ο κινητήρας είναι από τη Βραζιλία, τη μετάδοση από τη Γερμανία. Οι πληρωμές για τον δοκιμαστή θα ήταν $ 431, υποθέτοντας 20 τοις εκατό κάτω, 10 τοις εκατό τόκους και 48 δόσεις.